Elwin Bes
Den Haag, 1993. Achter in een schoolklasje zien we een ietwat harige jongen zitten. Hij lijkt zich te focussen op een voor mavo-begrippen ingewikkelde rekensom. Als we dichterbij komen blijkt zijn hoofd zich over hele andere zaken te buigen. De witruimte die was gereserveerd voor Pythagoras wordt gevuld met ruwe schetsen van filmposters. Want dat is zijn droom, iets met film doen. De filmacademie komt nog te vroeg voor deze 18-jarige framefanaat, maar via de grafische school en de kunstacademie meert hij aan als artdirector bij een groot reclamebureau. Waar hij het allerliefste…filmpjes maakt. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en na 10 jaar besluit hij de comfortzone van een goedbetaalde, prijswinnende artdirector op te geven om met een showreel onder de arm de regisseursstoel te beklimmen. Niet veel later wordt hem onderdak geboden door L-A-D-A.
Wordt vervolgd…
